BLOGBERICHT 14: TERUG IN BELGIË
BLOGBERICHT 13: einde van de stage
Onze stage hier in Malwita Primary School is na 9 weken stage gedaan. Dat wil ook zeggen dat onze tijd hier in Serenje er op zit. Het was een unieke ervaring met plezier, frustraties, liefde voor de kinderen en nieuwe vrienden/collega’s. Maandag vertrekken we richting Lusaka. We nemen de bus omstreeks 9u en zullen hier minstens 5u op mogen zitten. Samen met Marjolein en Ciska overnachten we twee nachten in Lusaka (hoofdstad van Zambia) om dan de volgende bus te nemen richting Livingstone. Deze busrit zal een goede 7u zijn. Vanaf dan zullen we even genieten van een vakantie. Wat we zullen doen in Livingstone is nog niet volledig gepland. Maar één ding is zeker en dat is dat we de Victoria Waterfalls zullen zien.
Het goede nieuws is ook dat we in Livingstone (eindelijk) WIFI zullen hebben. Waardoor we allemaal onze Netflix weer kunnen gebruiken (haha), foto’s kunnen plaatsen, maar ook nog meer verhalen kunnen delen via de blog (althans dat zullen we toch proberen).
Nog even kort over onze laatste stageweek
Het was deze week “revisionweek”. Dat houdt in dat alle lessen herhaald worden zodat de leerlingen de volgende week toetsen kunnen maken. De toetsen zijn enkel voor de grades, maar ook de kleuters hebben revisionweek. Deze week was echter wel anders dan dat we ons voorgesteld hadden. De school was praktisch al gedaan om 10u30. Leerlingen kwamen toe op school om te schrijven en testen te maken. Wij dachten namelijk dat dit pas voor volgende week was. Doordat de leerlingen van de grades om 10u30 al gedaan hadden, namen ze ook hun broertje, zusje of buur mee die in ECE (kleuter) zat. Carl (onze mentor van de organisatie, VVOB) kwam ons donderdag bezoeken zodat we wat konden vertellen over onze stage. We deden dit aan de hand van een PowerPoint.
PS: vergeet onze weekfilmpjes niet! Die zijn opnieuw geüpload! 😉
Het goede nieuws is ook dat we in Livingstone (eindelijk) WIFI zullen hebben. Waardoor we allemaal onze Netflix weer kunnen gebruiken (haha), foto’s kunnen plaatsen, maar ook nog meer verhalen kunnen delen via de blog (althans dat zullen we toch proberen).
Nog even kort over onze laatste stageweek
Het was deze week “revisionweek”. Dat houdt in dat alle lessen herhaald worden zodat de leerlingen de volgende week toetsen kunnen maken. De toetsen zijn enkel voor de grades, maar ook de kleuters hebben revisionweek. Deze week was echter wel anders dan dat we ons voorgesteld hadden. De school was praktisch al gedaan om 10u30. Leerlingen kwamen toe op school om te schrijven en testen te maken. Wij dachten namelijk dat dit pas voor volgende week was. Doordat de leerlingen van de grades om 10u30 al gedaan hadden, namen ze ook hun broertje, zusje of buur mee die in ECE (kleuter) zat. Carl (onze mentor van de organisatie, VVOB) kwam ons donderdag bezoeken zodat we wat konden vertellen over onze stage. We deden dit aan de hand van een PowerPoint.
PS: vergeet onze weekfilmpjes niet! Die zijn opnieuw geüpload! 😉
BLOGBERICHT 12: KASanka national park - women's day - kashishi
Kasanka National Park
Na twee uur rijden kwamen we toe in het Kasanka National Park. We kwamen aan bij de receptie en zagen een prachtig moerasgebied. Alleen zagen we geen enkel groot, wild dier. Blijkbaar waren we er in het verkeerde seizoen om alle dieren bijeen te zien. We hebben wel een autorit kunnen regelen in de hoop dat we een paar dieren zouden zien. In de kofferbak op banken hadden we een mooi zicht over de natuur. Rijdend door de bossen en de open vlaktes zagen we enkele pukus (lijkt op een antiloop) en boboons (apen). De boboons waren heel nieuwsgierige kijkers.
We zagen ook omgegooide bomen door de olifanten, olifant- en nijlpaarduitwerpselen, maar de dieren zelf hebben we niet gezien tot onze grote spijt!
Women’s Day
Op deze dag wordt de vrouw gevierd! In de mooie ochtend werd een stoet gehouden door de straat. Groepen vrouwen kwamen allemaal op straat. Elke groep was in hetzelfde gekleed. De stoet met fanfare op kop hielt halt op het voetbalveld van Serenje. Daar was een volledige opstelling gemaakt met tenten voor belangrijke mensen. Andere toeschouwers konden hierrond plaatsnemen. Na wat officiële woorden was het eindelijk van dat! Elke groep (school) kwam naar voor om te zingen, te dansen of toneel te spelen. Helaas nam onze school tot op het laatste nippertje niet meer deel en kregen wij de kans niet om ons lied te brengen waar wij dagen voor oefenden.
Kashishi (Farm)
Door Chelsea, een Amerikaanse vrijwilligster, kregen wij de kans om haar eens te bezoeken in de Bush. Diep in de Zambiaanse natuur zagen we hoe Zambianen echt leven in alle facetten. Het was er een miniboerderij! Enkele hutten, twee insaka’s en heel veel dieren! Kippen, eenden, geiten, varkens en uno de hond liepen te dartelen in het groen. Geen elektriciteit, bereik of supermarkten waren er te bespeuren. Alles was primitief.
Om water te halen moesten we enkele minuten wandelen tot aan de moerasput. We werden uitgedaagd om liters gevulde tonnen te dragen op ons hoofd. Wat was dat zwaar en belastend voor de nek!
Het traditionele eten kon natuurlijk niet ontbreken! Wij als gasten kregen van de familie een luxemaaltijd met Nshima, rijst met curry, groene bladeren en gekookte eitjes.
We hopen om snel weer een blogbericht te kunnen plaatsen. Foto’s plaatsen op de blog is nog steeds wat moeilijk. Video’s kunnen we gelukkig met onze gsm doen.
Na twee uur rijden kwamen we toe in het Kasanka National Park. We kwamen aan bij de receptie en zagen een prachtig moerasgebied. Alleen zagen we geen enkel groot, wild dier. Blijkbaar waren we er in het verkeerde seizoen om alle dieren bijeen te zien. We hebben wel een autorit kunnen regelen in de hoop dat we een paar dieren zouden zien. In de kofferbak op banken hadden we een mooi zicht over de natuur. Rijdend door de bossen en de open vlaktes zagen we enkele pukus (lijkt op een antiloop) en boboons (apen). De boboons waren heel nieuwsgierige kijkers.
We zagen ook omgegooide bomen door de olifanten, olifant- en nijlpaarduitwerpselen, maar de dieren zelf hebben we niet gezien tot onze grote spijt!
Women’s Day
Op deze dag wordt de vrouw gevierd! In de mooie ochtend werd een stoet gehouden door de straat. Groepen vrouwen kwamen allemaal op straat. Elke groep was in hetzelfde gekleed. De stoet met fanfare op kop hielt halt op het voetbalveld van Serenje. Daar was een volledige opstelling gemaakt met tenten voor belangrijke mensen. Andere toeschouwers konden hierrond plaatsnemen. Na wat officiële woorden was het eindelijk van dat! Elke groep (school) kwam naar voor om te zingen, te dansen of toneel te spelen. Helaas nam onze school tot op het laatste nippertje niet meer deel en kregen wij de kans niet om ons lied te brengen waar wij dagen voor oefenden.
Kashishi (Farm)
Door Chelsea, een Amerikaanse vrijwilligster, kregen wij de kans om haar eens te bezoeken in de Bush. Diep in de Zambiaanse natuur zagen we hoe Zambianen echt leven in alle facetten. Het was er een miniboerderij! Enkele hutten, twee insaka’s en heel veel dieren! Kippen, eenden, geiten, varkens en uno de hond liepen te dartelen in het groen. Geen elektriciteit, bereik of supermarkten waren er te bespeuren. Alles was primitief.
Om water te halen moesten we enkele minuten wandelen tot aan de moerasput. We werden uitgedaagd om liters gevulde tonnen te dragen op ons hoofd. Wat was dat zwaar en belastend voor de nek!
Het traditionele eten kon natuurlijk niet ontbreken! Wij als gasten kregen van de familie een luxemaaltijd met Nshima, rijst met curry, groene bladeren en gekookte eitjes.
We hopen om snel weer een blogbericht te kunnen plaatsen. Foto’s plaatsen op de blog is nog steeds wat moeilijk. Video’s kunnen we gelukkig met onze gsm doen.
BLOGBERICHT 11: MALWITA PRIMARY SCHOOL - Serenje
SCHOOL
We hebben net onze zesde week stage achter de rug! Nog drie weken te gaan. Op 8 april vertrekken we uit Serenje!
Grade 1: (Eline)
Na een moeilijke periode in het begin, is alles op zijn plooi gevallen. Communiceren met de leerkrachten gaat vlotter en de leerlingen beginnen mij wat te kennen. Na wat experimenteren in het begin hebben we besloten om bij het leren optellen een week een carrouselwerking te integreren. Met een doorschuifsysteem aan spellen kregen de leerlingen de kans om al spelend te leren. De week hierna heb ik met Miss. Lisulo de kans gehad om aan co-teaching te doen. Ik nam de sterke groep voor mijn rekening en Miss. Lisulo nam de zwakste groep bij haar. Het was voor zowel de leerlingen en mijzelf een uitdaging om elkaar te begrijpen. Met gebaren, basiswoorden in het Engels en het Icibemba kwamen de leerlingen goed tot leren. Op naar het aftrekken!
ECE: (Nienke en Nele)
Zoals eerder vermeld, namen we de speelplaats onder handen. Het resultaat mag er zeker zijn! Neem eens een kijkje bij ‘pictures’. De samenwerking verliep soms wat stroef omdat de leerkracht van ECE vaak niet in de klas is en we vooral moeten samenwerken met de student-teachers (stagiaires van de Malcom Moffat College hier in Serenje). We hadden op het einde van de week een goed gesprek met de leerkracht waardoor dit alles met miss Sharon en de twee student-teachers veel beter loopt naarmate de weken vorderen. We realiseerden in deze weken ook al enkele dingen waaronder kind van de dag, de symbolen en het maken van maandkalenders met verhalen (en nog veel meer).
Het halfuurtje puzzelen in de week wordt vaak vergeten. Wij vinden dit wel belangrijk waardoor we er een interactief puzzelspel van maakten, waarbij er een rode draad werd gevormd door een verhaal. “Lucy” had allerlei opdrachten klaar om puzzelstukken te verzamelen. Deze activiteit was een schot in de roos!
SERENJE
Steeds meer en meer beginnen we Serenje als tweede thuis te zien. In onze lodge kennen we de mensen al zeer goed en in de stad zelf weten we al perfect alles te vinden. De markt is ons stekje om lekkere groenten en fruit te vinden of soms eens een mooie chitenge om kledingstukken van te maken. Dit is ook altijd een plezier!
De supermarkt is een plaats waar niet veel te vinden is om te eten. Soms komen er eens nieuwe leveringen toe en zijn wij blij om eens ander eten te zien. Buiten pasta, rijst, koeken, bonen in blik en duizend kakkerlakken heeft de supermarkt ons niet te bieden.
We hebben net onze zesde week stage achter de rug! Nog drie weken te gaan. Op 8 april vertrekken we uit Serenje!
Grade 1: (Eline)
Na een moeilijke periode in het begin, is alles op zijn plooi gevallen. Communiceren met de leerkrachten gaat vlotter en de leerlingen beginnen mij wat te kennen. Na wat experimenteren in het begin hebben we besloten om bij het leren optellen een week een carrouselwerking te integreren. Met een doorschuifsysteem aan spellen kregen de leerlingen de kans om al spelend te leren. De week hierna heb ik met Miss. Lisulo de kans gehad om aan co-teaching te doen. Ik nam de sterke groep voor mijn rekening en Miss. Lisulo nam de zwakste groep bij haar. Het was voor zowel de leerlingen en mijzelf een uitdaging om elkaar te begrijpen. Met gebaren, basiswoorden in het Engels en het Icibemba kwamen de leerlingen goed tot leren. Op naar het aftrekken!
ECE: (Nienke en Nele)
Zoals eerder vermeld, namen we de speelplaats onder handen. Het resultaat mag er zeker zijn! Neem eens een kijkje bij ‘pictures’. De samenwerking verliep soms wat stroef omdat de leerkracht van ECE vaak niet in de klas is en we vooral moeten samenwerken met de student-teachers (stagiaires van de Malcom Moffat College hier in Serenje). We hadden op het einde van de week een goed gesprek met de leerkracht waardoor dit alles met miss Sharon en de twee student-teachers veel beter loopt naarmate de weken vorderen. We realiseerden in deze weken ook al enkele dingen waaronder kind van de dag, de symbolen en het maken van maandkalenders met verhalen (en nog veel meer).
Het halfuurtje puzzelen in de week wordt vaak vergeten. Wij vinden dit wel belangrijk waardoor we er een interactief puzzelspel van maakten, waarbij er een rode draad werd gevormd door een verhaal. “Lucy” had allerlei opdrachten klaar om puzzelstukken te verzamelen. Deze activiteit was een schot in de roos!
SERENJE
Steeds meer en meer beginnen we Serenje als tweede thuis te zien. In onze lodge kennen we de mensen al zeer goed en in de stad zelf weten we al perfect alles te vinden. De markt is ons stekje om lekkere groenten en fruit te vinden of soms eens een mooie chitenge om kledingstukken van te maken. Dit is ook altijd een plezier!
De supermarkt is een plaats waar niet veel te vinden is om te eten. Soms komen er eens nieuwe leveringen toe en zijn wij blij om eens ander eten te zien. Buiten pasta, rijst, koeken, bonen in blik en duizend kakkerlakken heeft de supermarkt ons niet te bieden.
BLOGBERICHT 10: VRIJE TIJD
Na het vele werken voor school, is er ook wat tijd voor ontspanning.
Wat doen wij hier in onze vrije tijd?
- Zonnekloppen (als het niet regent)
- Mooie wandelingen maken in Serenje en omstreken
- Koken
- Op wandeling naar de markt
Naast de mooie wandelingen in Serenje (die je kan zien in onze video’s) zijn we op zaterdag 16/02, samen met de vier andere Belgische naar de Kundalilla Falls geweest. Een lange dag vol grappige verhalen, herinneringen en een leuke Zambiaanse sfeer.
Zoals jullie kunnen zien is er momenteel nog niet veel tijd voor vrije tijd. We werken elke dag heel hard voor stage.
Nele en Nienke zijn gisteren (20/0 V) bij een naaister geweest om hun chitenge (soort doek met een print die de vrouwen moeten dragen als bescherming van kledij of die ze dragen als kledingstuk) te veranderen in een kledingstuk. Volgende week worden we hiervoor opgebeld. Spannend!
Hoe gaat het met ons?
Wij amuseren ons hier heel goed. De mensen zijn zeer vriendelijk en spreken ons op straat altijd aan. We hebben het plaatselijke bier hier in Zambia al mogen ondervinden. Eline vindt Hunters lekker, Nienke Mosi en Nele Savannah en Mosi. Daarnaast zijn Nele en Nienke heel blij dat ze hier een goed rosé wijntje gevonden hebben. Al dat water hier doet ons ook eens smaken naar meer.
Nele en Nienke zijn beide al eens ziek geweest. Eline heeft soms wat last van haar maag, maar voelt het ziek-zijn nog niet opkomen. Door de grote aanpassing aan het eten wil onze maag niet zo goed meewerken. We leven hier als echte vegetariërs (wat voor Eline al normaal was). Voor de rest zijn we hier heel gelukkig. Daarnaast is Nienke al enorm verbrand geweest waardoor we naar de apotheek mochten gaan. Ze kreeg een crème voorgeschreven en dit heeft het snel opgelost. Nele heeft haar teen al gestoten en mocht deze al enkele keer intapen. Eline kocht een fiets voor school en met haar is er nog niets gebeurd, haha 😉.
Wat doen wij hier in onze vrije tijd?
- Zonnekloppen (als het niet regent)
- Mooie wandelingen maken in Serenje en omstreken
- Koken
- Op wandeling naar de markt
Naast de mooie wandelingen in Serenje (die je kan zien in onze video’s) zijn we op zaterdag 16/02, samen met de vier andere Belgische naar de Kundalilla Falls geweest. Een lange dag vol grappige verhalen, herinneringen en een leuke Zambiaanse sfeer.
Zoals jullie kunnen zien is er momenteel nog niet veel tijd voor vrije tijd. We werken elke dag heel hard voor stage.
Nele en Nienke zijn gisteren (20/0 V) bij een naaister geweest om hun chitenge (soort doek met een print die de vrouwen moeten dragen als bescherming van kledij of die ze dragen als kledingstuk) te veranderen in een kledingstuk. Volgende week worden we hiervoor opgebeld. Spannend!
Hoe gaat het met ons?
Wij amuseren ons hier heel goed. De mensen zijn zeer vriendelijk en spreken ons op straat altijd aan. We hebben het plaatselijke bier hier in Zambia al mogen ondervinden. Eline vindt Hunters lekker, Nienke Mosi en Nele Savannah en Mosi. Daarnaast zijn Nele en Nienke heel blij dat ze hier een goed rosé wijntje gevonden hebben. Al dat water hier doet ons ook eens smaken naar meer.
Nele en Nienke zijn beide al eens ziek geweest. Eline heeft soms wat last van haar maag, maar voelt het ziek-zijn nog niet opkomen. Door de grote aanpassing aan het eten wil onze maag niet zo goed meewerken. We leven hier als echte vegetariërs (wat voor Eline al normaal was). Voor de rest zijn we hier heel gelukkig. Daarnaast is Nienke al enorm verbrand geweest waardoor we naar de apotheek mochten gaan. Ze kreeg een crème voorgeschreven en dit heeft het snel opgelost. Nele heeft haar teen al gestoten en mocht deze al enkele keer intapen. Eline kocht een fiets voor school en met haar is er nog niets gebeurd, haha 😉.
Blogbericht 9: stage
Het is al een tijdje geleden dat we een blogbericht geschreven hebben. Dit omdat het internet hier niet optimaal is om telkens te verbinden met onze blog.
Ondertussen is er al veel gebeurd en we amuseren ons nog steeds heel hard. We verlangen nog niet onmiddellijk naar huis.
Stage
Momenteel zitten we in onze derde stageweek en hebben we al heel wat werk verricht in de klassen.
Nienke en Nele ECE
6u40: op school + opvang
8u: start van de lessen
12u30: school gedaan
Week 1: In deze week observeerden we vooral de gebruikelijke werking in de klas. We merkten op dat vooral frontaal lesgegeven wordt. In de klas zitten er ongeveer 35 kleuters. Er worden bewegingstussendoortjes gedaan, maar aan de time-management moet nog gewerkt worden.
Week 2: Hier spitsen we ons vooral toe op de hoeken aantrekkelijk maken, leven brengen in de vooropvang en de leerstof op een spelende manier overbrengen.
Week 3: Onze onderwerpen voor onze bachelorproef komen hier meer naar voor. We proberen onze onderwerpen (kwaliteitsvolle interacties en verhalend leren) wat samen te voegen. Dit is ons momenteel goed gelukt. We laten de kinderen verhalen naspelen, lezen voor op een interactieve manier en geven bruikbare leerstof mee door aansluitende spellen.
Volgende week is het voor ECE mid-term break. Dit betekent dat er niemand op school zal zijn, maar Nele en Nienke zullen zich volledig geven voor het park (speelplaats). Ze nemen dit eens goed onder handen (samen met leerkrachten), zodat de kinderen na deze break meer materiaal hebben om mee te spelen tijdens de pauzes.
Eline Grade 1
12u30: op school
13u: start van de lessen
16u45: school gedaan
Week 1: Net zoals bij Nele en Nienke was week 1 vooral observeren. Dit wordt een grote uitdaging want Eline heeft 60 kinderen in haar klas. Naar differentiatie toe zal dit
Week 2: de eerste twee weken van Eline haar actieve stage heeft ze vooral geprobeerd om spelend leren meer te integreren in de lessen zodat klassikaal en frontaal lesgeven gereduceerd wordt tot een minimum. Het is een zeer grote uitdaging om voor 60 leerlingen activiteiten op maat voor te bereiden. Binnen de klas zijn er ook veel verschillende niveau’s te vinden, waardoor deze uitdaging nog intenser is. Deze stage biedt Eline wel de kans om meer en bewust om te gaan met kosteloos materiaal.
Week 3: idem week 2
Volgende week is het voor Grade 1 geen mid-term break en blijft Eline naar school gaan.
We moeten elke dag knutselen, activiteiten maken en werken voor school. Dit klinkt heel simpel, maar is echt vermoeiend. We moeten namelijk alles zelf tekenen, lamineren met plakband en hebben geen gebruik van internet. De luxe die we in België hadden kunnen we hier niet meer raadplegen.
Ondertussen is er al veel gebeurd en we amuseren ons nog steeds heel hard. We verlangen nog niet onmiddellijk naar huis.
Stage
Momenteel zitten we in onze derde stageweek en hebben we al heel wat werk verricht in de klassen.
Nienke en Nele ECE
6u40: op school + opvang
8u: start van de lessen
12u30: school gedaan
Week 1: In deze week observeerden we vooral de gebruikelijke werking in de klas. We merkten op dat vooral frontaal lesgegeven wordt. In de klas zitten er ongeveer 35 kleuters. Er worden bewegingstussendoortjes gedaan, maar aan de time-management moet nog gewerkt worden.
Week 2: Hier spitsen we ons vooral toe op de hoeken aantrekkelijk maken, leven brengen in de vooropvang en de leerstof op een spelende manier overbrengen.
Week 3: Onze onderwerpen voor onze bachelorproef komen hier meer naar voor. We proberen onze onderwerpen (kwaliteitsvolle interacties en verhalend leren) wat samen te voegen. Dit is ons momenteel goed gelukt. We laten de kinderen verhalen naspelen, lezen voor op een interactieve manier en geven bruikbare leerstof mee door aansluitende spellen.
Volgende week is het voor ECE mid-term break. Dit betekent dat er niemand op school zal zijn, maar Nele en Nienke zullen zich volledig geven voor het park (speelplaats). Ze nemen dit eens goed onder handen (samen met leerkrachten), zodat de kinderen na deze break meer materiaal hebben om mee te spelen tijdens de pauzes.
Eline Grade 1
12u30: op school
13u: start van de lessen
16u45: school gedaan
Week 1: Net zoals bij Nele en Nienke was week 1 vooral observeren. Dit wordt een grote uitdaging want Eline heeft 60 kinderen in haar klas. Naar differentiatie toe zal dit
Week 2: de eerste twee weken van Eline haar actieve stage heeft ze vooral geprobeerd om spelend leren meer te integreren in de lessen zodat klassikaal en frontaal lesgeven gereduceerd wordt tot een minimum. Het is een zeer grote uitdaging om voor 60 leerlingen activiteiten op maat voor te bereiden. Binnen de klas zijn er ook veel verschillende niveau’s te vinden, waardoor deze uitdaging nog intenser is. Deze stage biedt Eline wel de kans om meer en bewust om te gaan met kosteloos materiaal.
Week 3: idem week 2
Volgende week is het voor Grade 1 geen mid-term break en blijft Eline naar school gaan.
We moeten elke dag knutselen, activiteiten maken en werken voor school. Dit klinkt heel simpel, maar is echt vermoeiend. We moeten namelijk alles zelf tekenen, lamineren met plakband en hebben geen gebruik van internet. De luxe die we in België hadden kunnen we hier niet meer raadplegen.
BLOGBERICHT 8: Mkushi en aankomst serenje
Lusaka
Op zaterdag 26/01 kregen we de kans om de compound Bauleni te bezoeken. We maakten kennis met de organisatie ‘in and out the ghetto’ die verschillende programma’s heeft om deze mensen te ondersteunen. De tour was voor ons zeer beklijvend om geconfronteerd te worden met de woon- en leefomstandigheden van de mensen. Op de markt in de compound kochten we onze eerste Chitenge’s (foto volgt).
Op zondag 27/01 reden we richting Lilayi. We woonden een voedersessie bij van vier superschattige weesolifanten. Daarnaast lieten we ons ook volledig gaan op de zondagsmarkt waar we al enkele souvenirs kochten.
Op maandag 28 en dinsdag 29/01 brachten we twee dagen door in het VVOB- kantoor. Hierin werd de Zambiaanse context, het STEEL- programma en de werking van VVOB ons uitgebreid toegelicht.
Mkushi
Woensdag 30/01 reden we samen met Roy richting Mkushi. Hier woont Carl onze mentor voor deze stage. Ook hier werden we verwacht op het VVOB- kantoor, waar we aanvullende informatie kregen op hetgeen we in Lusaka reeds kregen. We waren te gast bij het gezin van Carl en werden daar goed in de watten gelegd door zijn vrouw, Maggie.
Serenje
Eindelijk tijd om te vertrekken naar onze verblijfplaats voor 2,5 maand. We werden hartelijk ontvangen door Precilla in de Mapontella Lodge. Ook Freke en Jana (studenten Artevelde Gent), Marjolein en Ciska (studenten LUCA) verblijven hier. Ons weekend verliep zeer rustig.
Maandag 4/02 is onze eerste stagedag in Malwita Primary School.
Meer nieuws volgt. (We proberen ons filmpje van week 2 zo snel mogelijk up te loaden.)
Op zaterdag 26/01 kregen we de kans om de compound Bauleni te bezoeken. We maakten kennis met de organisatie ‘in and out the ghetto’ die verschillende programma’s heeft om deze mensen te ondersteunen. De tour was voor ons zeer beklijvend om geconfronteerd te worden met de woon- en leefomstandigheden van de mensen. Op de markt in de compound kochten we onze eerste Chitenge’s (foto volgt).
Op zondag 27/01 reden we richting Lilayi. We woonden een voedersessie bij van vier superschattige weesolifanten. Daarnaast lieten we ons ook volledig gaan op de zondagsmarkt waar we al enkele souvenirs kochten.
Op maandag 28 en dinsdag 29/01 brachten we twee dagen door in het VVOB- kantoor. Hierin werd de Zambiaanse context, het STEEL- programma en de werking van VVOB ons uitgebreid toegelicht.
Mkushi
Woensdag 30/01 reden we samen met Roy richting Mkushi. Hier woont Carl onze mentor voor deze stage. Ook hier werden we verwacht op het VVOB- kantoor, waar we aanvullende informatie kregen op hetgeen we in Lusaka reeds kregen. We waren te gast bij het gezin van Carl en werden daar goed in de watten gelegd door zijn vrouw, Maggie.
Serenje
Eindelijk tijd om te vertrekken naar onze verblijfplaats voor 2,5 maand. We werden hartelijk ontvangen door Precilla in de Mapontella Lodge. Ook Freke en Jana (studenten Artevelde Gent), Marjolein en Ciska (studenten LUCA) verblijven hier. Ons weekend verliep zeer rustig.
Maandag 4/02 is onze eerste stagedag in Malwita Primary School.
Meer nieuws volgt. (We proberen ons filmpje van week 2 zo snel mogelijk up te loaden.)
BLOGBERICHT 7: EERSTE TWEE DAGEN - 24 en 25/01/2019
Na een goede, lange vlucht zijn we goed aangekomen in het mooie Zambia. Het is hier heel warm. We hebben inmiddels al kunnen genieten van een goede portie regen te danken aan het regenseizoen. Hier in Lusaka (waar we een week verblijven) hebben we Corine, onze gastvrouw ontmoet die haar huis openstelt voor ons.
Om de eerste dag af te sluiten nam Corine ons mee naar haar yogales. Het was een geslaagde eerste dag!
De volgende morgen nam Roy, de chauffeur van dienst, ons mee samen met twee andere VVOB-medewerkers naar een community school en een public school.
We kregen de kans om een reken- en taalles mee te volgen in het Catch-up programma. We zagen concreet hoe de school dit programma integreert samen met VVOB.
Jullie kunnen om meer feeling te krijgen met Zambia en ons te blijven volgen op het einde van iedere week een kort filmpje verwachten via onze blog. Bekijk dit bij video's.
Vergeet niet te kijken bij "pictures" voor beeldmateriaal.
Zambiaanse groeten,
Eline, Nele en Nienke
Om de eerste dag af te sluiten nam Corine ons mee naar haar yogales. Het was een geslaagde eerste dag!
De volgende morgen nam Roy, de chauffeur van dienst, ons mee samen met twee andere VVOB-medewerkers naar een community school en een public school.
We kregen de kans om een reken- en taalles mee te volgen in het Catch-up programma. We zagen concreet hoe de school dit programma integreert samen met VVOB.
Jullie kunnen om meer feeling te krijgen met Zambia en ons te blijven volgen op het einde van iedere week een kort filmpje verwachten via onze blog. Bekijk dit bij video's.
Vergeet niet te kijken bij "pictures" voor beeldmateriaal.
Zambiaanse groeten,
Eline, Nele en Nienke
BLOGBERICHT 6: valies maken - 31/12/2018
Het is eind december, morgen beginnen we eindelijk aan 2019, wat wil zeggen dat we dan ook naar Zambia mogen vertrekken.
We zijn stiekem al wat begonnen aan onze valies. We starten namelijk in januari met onze examens, waardoor we hier niet meer zo veel tijd voor hebben.
We kochten elk een trekrugzak (en toevallig alle drie dezelfde), eentje van 20l uit de Decathlon. Best wel handig, want deze mogen we gebruiken als handbagage.
We zullen alleen moeten zorgen dat we niet missen van rugzak.
Deze week boekten we onze zitplaatsen voor op het vliegtuig. Eline koos voor het raam, Nienke in het midden en Nele aan het gangpad (als dat maar goed komt om te slapen).
Het is voor Nienke en Nele de eerste keer dat ze met zo'n groot vliegtuig zullen vliegen. Eline is namelijk dit jaar (2018) al naar China geweest met Howest.
Wil je graag eens een kijkje nemen in wat wij zullen vliegen? Bekijk dan deze link: www.youtube.com/watch?v=Qsz7Avu5jGo&fbclid=IwAR2tvFFc83s1ci0q8XgarL2L6UvxgW6r8l4f4nm54hOpDFIZ4U7W8aOz6rY
We zijn stiekem al wat begonnen aan onze valies. We starten namelijk in januari met onze examens, waardoor we hier niet meer zo veel tijd voor hebben.
We kochten elk een trekrugzak (en toevallig alle drie dezelfde), eentje van 20l uit de Decathlon. Best wel handig, want deze mogen we gebruiken als handbagage.
We zullen alleen moeten zorgen dat we niet missen van rugzak.
Deze week boekten we onze zitplaatsen voor op het vliegtuig. Eline koos voor het raam, Nienke in het midden en Nele aan het gangpad (als dat maar goed komt om te slapen).
Het is voor Nienke en Nele de eerste keer dat ze met zo'n groot vliegtuig zullen vliegen. Eline is namelijk dit jaar (2018) al naar China geweest met Howest.
Wil je graag eens een kijkje nemen in wat wij zullen vliegen? Bekijk dan deze link: www.youtube.com/watch?v=Qsz7Avu5jGo&fbclid=IwAR2tvFFc83s1ci0q8XgarL2L6UvxgW6r8l4f4nm54hOpDFIZ4U7W8aOz6rY
Blogbericht 5: Vormingsweekend VVOB - 30/11 en 01/12/18
Op vrijdag 30 november en zaterdag 1 december hebben we deelgenomen aan het VVOB- vormingsweekend met alle andere studenten die ook naar het Zuiden gaan.
Tijdens dit weekend hebben we acht sessies gevolgd om ons voor te bereiden op ons vertrek en verblijf.
De eerste dag kregen we eerder algemene, theoretische informatie zoals de werking van de SDG’ s (Sustainable Development Goals), gelijke kansenonderwijs en draagvlakverbreding.
Daarnaast kregen we aanvullende informatie over beeldvorming die we reeds kregen op de UCOS omkaderingsdag.
De tweede dag was meer praktisch gericht. We kregen verschillende sprekers te horen gedurende de dag. Lucy, een dame van Zambiaanse origine die reeds 20 jaar vertoefd in België door de liefde. Ze gaf ons uitgebreid informatie over de verschillen en gelijkenissen tussen beide landen. Vervolgens kregen we informatie over de draagvlakverbredende activiteit (DVVA), een opdracht die we moeten realiseren voor VVOB. Dit houdt in dat we verworven kennis meebrengen naar de Vlaamse onderwijsinstellingen. Ten slotte kregen we Merel over de vloer.
Zij vertelde ons heel wat over haar verhalen en de praktische kant van de stage.
Tijdens het weekend kregen we tevens ook de kans om heel wat mensen te leren kennen, waaronder vier meisjes die in dezelfde lodge zullen verblijven met ons.
Eline en Nienke hadden op het einde van het weekend pech. De treinen naar Oostende waren meer dan een halfuur in vertraging, waardoor zij nog niet onmiddellijk huiswaarts konden.
Dit weekend werd georganiseerd door VVOB, waarvoor dank!
Interesse over het weekendprogramma? Klik dan op het bestand hieronder.
Tijdens dit weekend hebben we acht sessies gevolgd om ons voor te bereiden op ons vertrek en verblijf.
De eerste dag kregen we eerder algemene, theoretische informatie zoals de werking van de SDG’ s (Sustainable Development Goals), gelijke kansenonderwijs en draagvlakverbreding.
Daarnaast kregen we aanvullende informatie over beeldvorming die we reeds kregen op de UCOS omkaderingsdag.
De tweede dag was meer praktisch gericht. We kregen verschillende sprekers te horen gedurende de dag. Lucy, een dame van Zambiaanse origine die reeds 20 jaar vertoefd in België door de liefde. Ze gaf ons uitgebreid informatie over de verschillen en gelijkenissen tussen beide landen. Vervolgens kregen we informatie over de draagvlakverbredende activiteit (DVVA), een opdracht die we moeten realiseren voor VVOB. Dit houdt in dat we verworven kennis meebrengen naar de Vlaamse onderwijsinstellingen. Ten slotte kregen we Merel over de vloer.
Zij vertelde ons heel wat over haar verhalen en de praktische kant van de stage.
Tijdens het weekend kregen we tevens ook de kans om heel wat mensen te leren kennen, waaronder vier meisjes die in dezelfde lodge zullen verblijven met ons.
Eline en Nienke hadden op het einde van het weekend pech. De treinen naar Oostende waren meer dan een halfuur in vertraging, waardoor zij nog niet onmiddellijk huiswaarts konden.
Dit weekend werd georganiseerd door VVOB, waarvoor dank!
Interesse over het weekendprogramma? Klik dan op het bestand hieronder.
programma_vormingsweekend_vvob_zuidstages_2018.doc | |
File Size: | 81 kb |
File Type: | doc |
BLOGBERICHT 4: UCOS - voorbereidingsdag - 20/10/18
Op zaterdag 20 oktober stonden we vroeg paraat om naar de UCOS- Voorbereidingsdag te gaan in Kortrijk. Samen met Loes (UCOS-medewerkster) en andere Howest-studenten hebben we een volledige dag samen doorgebracht om onze blik te werpen op mondiale kwesties, ontwikkelingssamenwerking en duurzame ontwikkeling. Zo werden onze wereldburgerschapscompetenties gestimuleerd en versterkt. Gedurende de dag kregen we allerlei stellingen en verhalen te horen, waar wij constant op moesten inspelen. Vaak draaide het uit tot een debat waar meningen verdeeld bleven, maar dat was oké. Er was wel een gegeven die telkens terugkwam: respect voor verschillen en diversiteit. Waarden en normen liggen nu eenmaal overal ter wereld anders.
Wij proberen altijd wel een beetje een twist te geven aan hun waarden en normen, maar soms werkt hun systeem ook en moet er helemaal niet anders omgegaan worden met bepaalde kwesties. Je mag er wel natuurlijk wel vragen bij stellen. Wij zijn België en zij zijn Zambia. Telkens terugkoppelen naar ‘wij doen het zo’ heeft ook totaal geen zin. Zambianen hebben daar weinig baat aan. Iedere keer hun beoordelen is ook zeker niet de manier waarop we moeten omgaan met hen, want vaak schuilt er een reden achter die logischer klinkt dan we denken.
Bijvoorbeeld:
Ook kregen we een choquerend feit in ons gezicht geduwd i.v.m. blogfoto’s. Vaak tonen studenten weekfoto’s (honger, armoede,…) en paradijselijke foto’s in het weekend. Dat is natuurlijk geen cliché doorbreken, maar het juist stimuleren.
We kregen dan ook de opdracht om Zambia te tonen hoe het echt is: Hoe leiden zij hun leven?
Wij proberen altijd wel een beetje een twist te geven aan hun waarden en normen, maar soms werkt hun systeem ook en moet er helemaal niet anders omgegaan worden met bepaalde kwesties. Je mag er wel natuurlijk wel vragen bij stellen. Wij zijn België en zij zijn Zambia. Telkens terugkoppelen naar ‘wij doen het zo’ heeft ook totaal geen zin. Zambianen hebben daar weinig baat aan. Iedere keer hun beoordelen is ook zeker niet de manier waarop we moeten omgaan met hen, want vaak schuilt er een reden achter die logischer klinkt dan we denken.
Bijvoorbeeld:
- Een gezin lijdt veel honger, maar hebben wel een tv. Veel mensen kunnen hier bakken kritiek op geven, maar wat als die tv nu hun ontspanning is en hun connectie met de wereld. ( wellust)
- In Spaanse culturen is 15 jaar worden heel speciaal, want er komt een gigantisch groot feest. Soms sparen ouders heel hun leven lang om zo’n feest te kunnen organiseren en daarvoor laten ze ook heel veel andere dingen liggen. (welzijn) Die mensen willen gewoon opgenomen worden in de samenleving en ‘erbij horen’-
Ook kregen we een choquerend feit in ons gezicht geduwd i.v.m. blogfoto’s. Vaak tonen studenten weekfoto’s (honger, armoede,…) en paradijselijke foto’s in het weekend. Dat is natuurlijk geen cliché doorbreken, maar het juist stimuleren.
We kregen dan ook de opdracht om Zambia te tonen hoe het echt is: Hoe leiden zij hun leven?
BLOGBERICHT 3: VACCINATIES - 12/10 en 19/10
Gezond op reis
Op vrijdag 12/10 liet Eline haar vaccinaties zetten in het instituut voor Tropische Geneeskunde te Brugge. Een week later volgden Nienke en Nele. Om in Zambia toegelaten te worden moet je immers enkele vaccinaties krijgen. We kregen elk 3 tot 4 vaccinaties toegediend voor polio, gele koorts en buiktyfus. Daarnaast kregen Nienke en Eline nog inentingen voor hepatitis A, Nele had deze reeds gekregen in het secundair onderwijs. Om de infectieziekte Malaria te voorkomen raadden ze ons aan om preventief pillen in te nemen. We kregen elke 99 pillen voorgeschreven om de reis te overbruggen. Geen enkel geneesmiddel is 100 procent doeltreffend om malaria te voorkomen daarom is het zeer belangrijk om het krijgen van muggenbeten te vermijden.
Het dragen van kleren die armen en benen volledig bedekken wordt daarom aangewezen.
We werden ook gewaarschuwd voor reizigersdiarree. Deze aandoeningen zijn te wijten aan besmettingen via voedsel, water, voorwerpen of handen. Met een beetje aandacht en nauwgezetheid kan men het voorkomen.
Enkele algemene regels vormen de hoekstenen van de reizigersdiarree-preventie zoals:
· Regelmatig handen wassen met water en zeep zeker voor het koken en eten;
· “Cook it, boil it, peel it or forget it” Let op de plaats waar je iets eet.
· Vermijd kraantjeswater en ijsblokken.
· Om diarree te bestrijden nemen we elk antidiarree middelen mee zoals Imodium, Zoroxin, etc.
Als laatste haalde de arts aan dat het gevaarlijk is om een ontsteking te verkrijgen in een open wonde. Belangrijk hierbij is dat we doekjes meehebben met ontsmettingsmiddel voor huidwonden.
Op vrijdag 12/10 liet Eline haar vaccinaties zetten in het instituut voor Tropische Geneeskunde te Brugge. Een week later volgden Nienke en Nele. Om in Zambia toegelaten te worden moet je immers enkele vaccinaties krijgen. We kregen elk 3 tot 4 vaccinaties toegediend voor polio, gele koorts en buiktyfus. Daarnaast kregen Nienke en Eline nog inentingen voor hepatitis A, Nele had deze reeds gekregen in het secundair onderwijs. Om de infectieziekte Malaria te voorkomen raadden ze ons aan om preventief pillen in te nemen. We kregen elke 99 pillen voorgeschreven om de reis te overbruggen. Geen enkel geneesmiddel is 100 procent doeltreffend om malaria te voorkomen daarom is het zeer belangrijk om het krijgen van muggenbeten te vermijden.
Het dragen van kleren die armen en benen volledig bedekken wordt daarom aangewezen.
We werden ook gewaarschuwd voor reizigersdiarree. Deze aandoeningen zijn te wijten aan besmettingen via voedsel, water, voorwerpen of handen. Met een beetje aandacht en nauwgezetheid kan men het voorkomen.
Enkele algemene regels vormen de hoekstenen van de reizigersdiarree-preventie zoals:
· Regelmatig handen wassen met water en zeep zeker voor het koken en eten;
· “Cook it, boil it, peel it or forget it” Let op de plaats waar je iets eet.
· Vermijd kraantjeswater en ijsblokken.
· Om diarree te bestrijden nemen we elk antidiarree middelen mee zoals Imodium, Zoroxin, etc.
Als laatste haalde de arts aan dat het gevaarlijk is om een ontsteking te verkrijgen in een open wonde. Belangrijk hierbij is dat we doekjes meehebben met ontsmettingsmiddel voor huidwonden.
BLOGBERICHT 2: Netwerkdag Provincie West-Vlaanderen - 13/10/18
Op zaterdag 13 oktober ’18 waren we aanwezig op de netwerkdag van Wereldhuis West-Vlaanderen. Dit was een dag om te luisteren, je verhaal te doen, mensen te ontmoeten, inspiratie op te doen, een heerlijke pint te drinken met iemand die met hetzelfde bezig is , boeiende sprekers te leren kennen, samen een idee te planten, eens een praatje te maken met mensen achter het e-mailadres. Het programma was zeer uitgebreid en ging door in twee blokken. Het jammere was dat we in 1 blok telkens maar 1 lezer of workshop konden volgen.
ONTHAAL: Om 8u30 werden we verwacht in het provinciehuis van Brugge. We kregen een mooie gepersonaliseerde badge, een boekje en drankbonnen voor tijdens de pauzes. In de inkomhal stonden koffie, cake en lekkere boterkoeken waar we van smulden. Rond 8u45 mochten we in de raadzaal plaatsnemen om wat info te krijgen. Introducties tot het Provinciaal reglement inzake internationale onderwijs, werk en onderzoekservaring in DAC landen werden ons bijgebracht.
SESSIES: In het eerste programmablok kozen we om de workshop ‘iedereen achter de camera: beelden maken en verspreiden’ van Thomas Herrero van Quindo Mundo te volgen. Deze sessie ging vooral over hoe je mooie foto’s maakt en waarop je kunt letten daarbij. En laat ons nu eerlijk zijn, om een mooie blog te hebben moeten er enkele mooie foto’s op komen te staan voor de thuisblijvers. Nele leerde hier heel wat bij want foto’s maken en zeker mooie foto’s maken, is niet haar sterkste kant. Eline en Nienke vonden het zeer interessant maar voor hen kwam er niet veel nieuws aan bod. De heer Herrero was een vlotte kerel die ons vooral heeft bijgeleerd hoe we er voor kunnen zorgen dat foto’s scherp zijn, een mooie achtergrond hebben en in het oog vallen van de kijkers. Daarnaast toonde hij enkele apps waarmee je je foto’s kan bewerken. Na een korte pauze begon de tweede sessie. We namen deel aan de sessie ‘De digitale wereld in je Zuidproject’ door 4de pijler en lid van Educate Jan Kennis. We hadden hoge verwachtingen van deze sessie maar die zijn niet ingevuld.
NETWERKLUNCH MET LANDENTAFELS: Tijdens de middag was er een lunch voorzien met broodjes. Je kon kiezen uit twee wraps, 3 broodjes met soep of rijst in kokosmelk. Het was een lekkere maaltijd. Het was de bedoeling om aan die tafel plaats te nemen met de vlag van je Zuidstageland. Aan de tafel zat een student of iemand anders die kennis had over het land. Aan de tafel van Zambia zat een oude meneer die niet in Zambia was geweest maar wel in een ander land die niets te maken had met Zambia. Hij kon niet op onze vragen antwoorden wat zeer jammer was.
SESSIES: Na het middagmaal waren de studenten van Howest uitgenodigd om een sessie bij te wonen gegeven door Dr. Yblin Roman Escobar. Ze vertelde ons vooral over global citizen, de relevantie hiervan, sustainable development, klimaatsveranderingen en de gevolgen, sustainable development goals, armoede bestrijding. Als laatste sessie hadden we nog dossierbegeleiding studenten. Deze sessie was vooral gericht op het invullen van de beursaanvraag van de provincie West-Vlaanderen. Graag zouden we deze beurs binnen halen om de unieke ervaring die we in het zuiden zullen krijgen, financieel te sponsoren.
Allen goed duimen dus, zodat we met ons drie de beurs krijgen.
ONTHAAL: Om 8u30 werden we verwacht in het provinciehuis van Brugge. We kregen een mooie gepersonaliseerde badge, een boekje en drankbonnen voor tijdens de pauzes. In de inkomhal stonden koffie, cake en lekkere boterkoeken waar we van smulden. Rond 8u45 mochten we in de raadzaal plaatsnemen om wat info te krijgen. Introducties tot het Provinciaal reglement inzake internationale onderwijs, werk en onderzoekservaring in DAC landen werden ons bijgebracht.
SESSIES: In het eerste programmablok kozen we om de workshop ‘iedereen achter de camera: beelden maken en verspreiden’ van Thomas Herrero van Quindo Mundo te volgen. Deze sessie ging vooral over hoe je mooie foto’s maakt en waarop je kunt letten daarbij. En laat ons nu eerlijk zijn, om een mooie blog te hebben moeten er enkele mooie foto’s op komen te staan voor de thuisblijvers. Nele leerde hier heel wat bij want foto’s maken en zeker mooie foto’s maken, is niet haar sterkste kant. Eline en Nienke vonden het zeer interessant maar voor hen kwam er niet veel nieuws aan bod. De heer Herrero was een vlotte kerel die ons vooral heeft bijgeleerd hoe we er voor kunnen zorgen dat foto’s scherp zijn, een mooie achtergrond hebben en in het oog vallen van de kijkers. Daarnaast toonde hij enkele apps waarmee je je foto’s kan bewerken. Na een korte pauze begon de tweede sessie. We namen deel aan de sessie ‘De digitale wereld in je Zuidproject’ door 4de pijler en lid van Educate Jan Kennis. We hadden hoge verwachtingen van deze sessie maar die zijn niet ingevuld.
NETWERKLUNCH MET LANDENTAFELS: Tijdens de middag was er een lunch voorzien met broodjes. Je kon kiezen uit twee wraps, 3 broodjes met soep of rijst in kokosmelk. Het was een lekkere maaltijd. Het was de bedoeling om aan die tafel plaats te nemen met de vlag van je Zuidstageland. Aan de tafel zat een student of iemand anders die kennis had over het land. Aan de tafel van Zambia zat een oude meneer die niet in Zambia was geweest maar wel in een ander land die niets te maken had met Zambia. Hij kon niet op onze vragen antwoorden wat zeer jammer was.
SESSIES: Na het middagmaal waren de studenten van Howest uitgenodigd om een sessie bij te wonen gegeven door Dr. Yblin Roman Escobar. Ze vertelde ons vooral over global citizen, de relevantie hiervan, sustainable development, klimaatsveranderingen en de gevolgen, sustainable development goals, armoede bestrijding. Als laatste sessie hadden we nog dossierbegeleiding studenten. Deze sessie was vooral gericht op het invullen van de beursaanvraag van de provincie West-Vlaanderen. Graag zouden we deze beurs binnen halen om de unieke ervaring die we in het zuiden zullen krijgen, financieel te sponsoren.
Allen goed duimen dus, zodat we met ons drie de beurs krijgen.
BLOGBERICHT 1: De start van de voorbereidingen - 25/09/18
Momenteel kunnen we jullie nog niet veel vertellen, maar je kan hier wel al onze voorbereidingen lezen. We zijn volop bezig om ons voor te bereiden op ons vertrek naar Zambia. Samen met VVOB werken we er aan om onze vliegtuigtickets te regelen. Dit vertrek staat hoogstwaarschijnlijk midden januari gepland. We weten ondertussen al in welke school we stage mogen gaan doen. We hebben dan ook ons stagecontract al in orde gebracht. De accommodatie is voor ons ook al geregeld. We slapen in de Mapontela Lodge. Hier zagen we al enkele foto's van bij onze twee voorgangers. Omdat deze stage normaal maar voor twee studenten is en wij met drie zijn, is het nog niet helemaal duidelijk hoe dit er uit zal zien naar accommodatie toe, maar daar wordt er voor gekeken, dankzij de organisatie, VVOB. Verder is het veel papierwerk. We moeten nog kijken voor onze vaccins, een internationaal paspoort, maar ook nog langsgaan bij de dokter en tandarts.